ناگاه اسیر دست زمان میشویم
وای
جای درنگ نیست
این چوب رخت زندگی پر فراز را
روزی دگر
تحویل دست بی نمک باد میدهیم
جای درنگ نیست
ای عشق
ای بیشه زارِ پر از لحظه های ناب
پروانه ی خیالی من در شکوه خواب
ای داده زلف خویش به هر سوی پیچ و تاب
با اولین نسیم بهاری
بیا ... بیا
جای درنگ نیست